U2 İstanbul'a geldi.
Bucket listime bir çizik attım.
İnanılmaz bir konserdi. Bu grubu canlı canlı seyretmek, gruba karşı grupla beraber haykıra haykıra "I Still Haven't Found What I Am Looking For" yada "One" söylemek inanılmazdı.
Saat 17:00'de stadın önündeydik. Ve o saatte gitmenin çok faydası oldu, ilerleyen saatlerde inanılmaz bir trafik varmış.
Yaklaşık 4 saat kadar statta bekledik. Bir anda bastıran sağanak yağmur herkesi saçakların altına kaçırdı. Biz ise bir şemsiyenin altına sığınarak hem koltuklarımızı kuru tutmaya çalıştık, hem de hava şartlarının oluşturduğu romantik dakikaların tadını çıkardık.
Sonra Snow Patrol çıktı. Beklediğim gibi "Signal Fire"ı söylemediler. Ama yine de güzeldi. U2 ile 360Tour'larının son konseriymiş. Yaklaşık 25 turda beraber çalmışlar. Türkiye'deki ilk konserleriymiş. Burda konser verdiği için kırmızı bir gömlek üstüne beyaz kravat takmıştı.
Snowpatrol 21:00 gibi sahneden indi. Bir saat kadar bekledikten sonra efsane Atatürk Olimpiyat Stadındaki görsel deha ürünü 360 derece sahnesinin üstündeydi işte. "Beautiful Day" ile başladılar konsere. Ve tüm güzel şarkılarını sırasıyla çaldılar.
Konser esnasında çok fazla bir politika yapmadı Bono, sadece bir ara bazı siyasilerin adını telafuz ederek onlara teşekkür etmeye çalıştı ki o sırada seyirciler ıslıklayarak onu susturdu. Bir bakıma seyircilerin "bu konsere politikayı karıştırma" haykırışıydı. Türkiye'ye gelmelerinin bu kadar zaman sonra olmasından dolayı üzgün olduklarını bile belirttiler.
Konserin en etkileyici anlarından birisi de Zülfü Livaneli'nin sahneye çıkması, hiç provasız bir şekilde U2'ya eşlik etmesi ve daha sonra seyircilerle birlikte kendi şarkılarından birini karşılıklı söyleyerek sahnedeki grubu kendine adeta hayran bırakmasaydı.
Konserden ağzı kulaklarında ayrılmış olmama rağmen Atatürk Olimpiyat Stadından arabayla çıkmak tam bir işkenceydi. Saat 00:30 gibi arabanın yanına ulaşmış olmamıza rağmen, herkesin aynı anda çıkması ve planlamadan noksan bir yol yapılanması nedeniyle stad sınırlarından ancak 04:00 sularında çıkabildik.
Yine de konserden aldığım keyif paha biçilmezdi.